Vloeibare lijm wordt op veel gebieden veel gebruikt. De sterke hechting en het niet-vallende karakter op lange termijn zijn belangrijke redenen voor zijn populariteit. Hierbij zijn veel factoren betrokken, zoals de samenstelling van de vloeibare lijm, het uithardingsmechanisme en de interactie met het oppervlak van het hechtmiddel.
Allereerst is de samenstelling van vloeibare lijm de basis voor het bepalen van de hechting. Vloeibare lijm van hoge kwaliteit bevat meestal hoogwaardige polymeren. Deze polymeermoleculen hebben een speciale structuur waardoor ze in vloeibare toestand volledig contact kunnen maken met het oppervlak van het hechtmiddel. Acrylpolymeren zijn bijvoorbeeld een van de hoofdcomponenten van veel vloeibare lijmen. De moleculaire keten bevat actieve groepen die chemische bindingen of intermoleculaire krachten kunnen vormen met de microstructuur van het hechtoppervlak. Wanneer de lijm op het oppervlak van een object wordt aangebracht, zullen de polymeermoleculen snel diffunderen en de kleine poriën op het oppervlak van het hechtmiddel vullen, waardoor een microscopisch chimeer effect ontstaat.
Ten tweede is het uithardingsproces van vloeibare lijm cruciaal om een langdurige hechting te garanderen. Uitharding kan fysiek uitharden of chemisch uitharden zijn. Fysieke uitharding, zoals lijm die oplosmiddel verdampt, na het coaten verdampt het oplosmiddel geleidelijk, neemt de concentratie van de lijm toe, komen de polymeermoleculen naar elkaar toe en verstrengelen zich, waardoor een sterke binding ontstaat. Chemisch uithardende lijm hardt daarentegen uit door chemische reacties. Sommige epoxylijmen ondergaan bijvoorbeeld een verknopingsreactie na het mengen van de twee componenten. Deze verknopingsreactie vormt een driedimensionale netwerkstructuur, die de cohesie van de lijm en de hechting aan het hechtmiddel aanzienlijk verbetert. Tijdens het uithardingsproces zijn ook geschikte omgevingsomstandigheden zoals temperatuur en vochtigheid van cruciaal belang. Over het algemeen harden de meeste lijmen het beste uit binnen een geschikt temperatuurbereik, omdat de temperatuur de snelheid van chemische reacties en de snelheid van moleculaire beweging beïnvloedt.
Een goede afstemming tussen de vloeibare lijm en het oppervlak van het hechtmiddel is ook een factor om langdurig niet-vallen te garanderen. Verschillende hechtmaterialen hebben verschillende oppervlakte-eigenschappen, zoals ruwheid, chemische samenstelling, enz. Voor metalen oppervlakken kunnen sommige vloeibare lijmen die speciale additieven bevatten, chemische bindingen vormen met het metalen oppervlak om het hechtingseffect te versterken. Voor materialen zoals kunststoffen en hout moet de lijm zich kunnen aanpassen aan de polariteit en microstructuur van hun oppervlakken. Voor kunststoffen met een lagere polariteit kan het gebruik van lijmen met een vergelijkbare polariteit bijvoorbeeld een betere hechting bewerkstelligen. Bovendien kan het voorbehandelen van het oppervlak van het hechtmiddel vóór het plakken het hechtingseffect aanzienlijk verbeteren. Door het houtoppervlak te schuren kan de ruwheid ervan bijvoorbeeld toenemen, waardoor de lijm beter hecht; Door het metalen oppervlak te reinigen kunnen olie en onzuiverheden worden verwijderd, waardoor goede omstandigheden worden gecreëerd waarin de lijm een chemische binding met het metaal kan vormen.